Wzywanie imienia Pana

Stary Testament

Rdz 4,26 Setowi również urodził się syn, którego nazwał imieniem Enosz. Wtedy zaczęto wzywać imienia PANA.

Rdz 12,8 Stamtąd udał się ku górom, na wschód od Betel i rozbił namiot między Betel na zachodzie i Aj na wschodzie. W tym miejscu również zbudował ołtarz dla PANA i odtąd wzywał Jego imienia.

Ps 116,4 Ale wezwałem imienia PANA: O PANIE, ratuj me życie!

Nowy Testament

Dz 2,21 A każdy, kto wezwie imienia Pana, zostanie zbawiony.

Dz 9,14 Otrzymał on od wyższych kapłanów pełnomocnictwo, aby także tutaj więzić tych, którzy wyznają Twoje imię".

Dz 22,16 Dlaczego jeszcze się wahasz? Wstań i przyjmij chrzest! Wezwij Jego imię, aby oczyścić się z grzechów».

1Kor 1,2 do Kościoła Bożego w Koryncie, do świętych w Chrystusie Jezusie, powołanych do świętości wraz z tymi wszystkimi, którzy na każdym miejscu wzywają imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa, ich i naszego Pana.