Szatan kuszący ludzi do zabicia Jezusa
Stary Testament
Ps 2,1 Dlaczego burzą się narody i ludy daremnie spiskują?
Nowy Testament
Mt 21,38 Jednak kiedy rolnicy zobaczyli syna, powiedzieli: «To jest dziedzic! Chodźcie, zabijmy go, a jego posiadłość nam się dostanie».
Mt 21,46 Dlatego też usiłowali Go pojmać, bali się jednak tłumów, gdyż miały Go za proroka.
Mt 26,21-25 Kiedy jedli, powiedział: „Zapewniam was: Jeden z was mnie wyda". A oni bardzo tym przygnębieni pytali jeden po drugim: „Chyba nie ja, Panie?". On odpowiedział: „Wyda Mnie ten, który zanurzył ze Mną rękę w misie. Syn Człowieczy wprawdzie odchodzi, jak o Nim napisano, ale biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby lepiej dla tego człowieka, żeby się nie narodził!". Wtedy Judasz, który miał Go wydać, zapytał: „Chyba nie ja, Rabbi?". On mu odparł: „Sam to powiedziałeś".
Łk 19,47-48 I nauczał codziennie w świątyni. A wyżsi kapłani i nauczyciele Pisma, a także przywódcy ludu, szukali okazji, aby Go zgładzić. Lecz nie wiedzieli, co mogliby zrobić, bo cały lud słuchał Go z zapartym tchem.
Łk 20,19 W tej godzinie nauczyciele Pisma i wyżsi kapłani próbowali Go pojmać, lecz bali się ludu. Zrozumieli bowiem, że powiedział tę przypowieść przeciwko nim.
Łk 22,1-6 Zbliżało się święto Przaśników zwane Paschą. Wyżsi kapłani i nauczyciele Pisma naradzali się, jak Go zgładzić. Bali się bowiem ludu. A szatan wszedł w Judasza, zwanego Iskariotą, jednego z grona Dwunastu. Wtedy on poszedł i umówił się z wyższymi kapłanami i dowódcami straży, że im Go wyda. Oni ucieszyli się z tego i ustalili, że dadzą mu pieniądze. On zgodził się i szukał stosownej pory, aby Go im wydać, gdy nie będzie przy Nim tłumu.
Łk 22,21-23 Lecz oto ręka mojego zdrajcy jest z moją na stole. 22 Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi zgodnie z tym, co jest postanowione, lecz biada temu człowiekowi, który Go wydaje. 23 Wtedy zaczęli dociekać między sobą, kto spośród nich miałby to uczynić.
J 11,47 Wyżsi kapłani oraz faryzeusze zwołali więc Wysoką Radę i zastanawiali się: „Co mamy robić? Człowiek ten dokonuje wielu znaków.
J 11,57 Wyżsi kapłani i faryzeusze wydali też rozporządzenie, aby każdy, kto tylko zna miejsce pobytu Jezusa, powiadomił ich, aby mogli Go uwięzić.
Dz 4,27 Rzeczywiście bowiem Herod, Poncjusz Piłat, poganie i lud Izraelki wystąpili razem w tym mieście przeciwko twemu świętemu Słudze, Jezusowi, którego namaściłeś.