Cierpienie dopuszczone przez Boga

Stary Testament

2Krl 6,33 Gdy jeszcze z nimi rozmawiał, posłaniec przybył do niego i powiedział: „Skoro to nieszczęście pochodzi od PANA, czy mogę nadal w PANU pokładać nadzieję?".

Iz 45,7 Ja stwarzam światłość i tworzę ciemność, obdarzam szczęściem i zsyłam niedolę. Ja, PAN, sprawiam to wszystko.

Hi 1,21 Potem powiedział: „Nagi wyszedłem z łona matki i nagi tam odejdę. PAN dał i PAN wziął, niech imię PANA będzie błogosławione".

Hi 2,9-10 I rzekła do niego żona: „Nadal chcesz trwać w swej doskonałości? Złorzecz Bogu i umieraj!". Ale on jej odparł: „Mówisz jak głupia. Jeśli przyjmowaliśmy od Boga dobro, dlaczego nie mielibyśmy przyjąć zła?". Także wtedy Hiob nie zgrzeszył swoimi wargami.

Hi 5,7-9 Bo człowiek rodzi się, by cierpieć, inaczej niż iskry, które lecą w górę. Ale ja bym się zwrócił do Boga i Bogu powierzył moją sprawę. On czyni rzeczy wielkie i niezgłębione, przedziwne i niepoliczone.

Hi 5,17 Jakże szczęśliwy jest człowiek, którego Bóg upomina, nie gardź więc karceniem Wszechmocnego.

Ps 66,11 Dopuściłeś, byśmy wpadli w pułapkę, na grzbiet włożyłeś nam utrapienia.

Iz 40,31 lecz ci, którzy ufają PANU, odzyskają siłę, tak jak orłom odrastają utracone pióra. Biegną, lecz się nie męczą, idą, ale nie słabną.

Mi 1,12 Jak mieszkańcy Marot spodziewali się dobra, tak nieszczęście od PANA spadło na bramy Jerozolimy!