Następstwa obłudnych czynów

Stary Testament

Hi 8,13-15 Tak dzieje się z każdym, kto zapomina o Bogu, przepadnie nadzieja bezbożnego". Krótko trwa to, czemu zawierzył, jego pewność jest jak nić pająka. Oparł się o własny dom, lecz upadł, i chociaż się go uchwyci, nie wstanie.

Hi 15,34 Bo pokolenie występnych będzie bezpłodne, namioty przekupstwa strawi ogień.

Hi 27,8 Jaka nadzieja dla złego człowieka u jego kresu, gdy Bóg zabierze jego duszę?

Prz 10,10 Kto mruga oczyma, sprowadza nieszczęście, a wargi głupca prowadzą go do zguby.

Syr 3,28 Nieszczęście pyszałka jest pewne i nieuleczalne, gdyż ziele zła zapuściło w nim korzenie.

Sir 19,26-30 Ktoś może chodzić ugięty smutkiem, a wewnątrz być pełny fałszu: zakrywa twarz i udaje głuchego, lecz gdy nie jest obserwowany, będzie ci szkodzić. Jeżeli brak siły przeszkodzi mu zgrzeszyć, gdy tylko znajdzie sposobność, będzie zło popełniał. Człowieka rozpoznaje się z wyglądu, z wyrazu twarzy pozna się mądrego. Jego ubiór, szeroki uśmiech i sposób chodzenia mówią o nim wszystko.

Nowy Testament

Mt 24,51 Wtedy usunie go i umieści wśród obłudników. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.