Gdy ludzie odwracają się ode mnie

Ps 22,7-8 Ja zaś jestem robakiem a nie człowiekiem, wyszydzonym przez ludzi i przez lud wzgardzonym. Drwią ze mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą, wykrzywiają usta i potrząsają głowami

Ps 31,12-15 Jestem pośmiewiskiem dla mych wrogów, jeszcze bardziej dla moich sąsiadów, i postrachem dla mych znajomych. Kto mnie ujrzy na drodze, ucieka przede mną. Zapomniano o mnie jak o zmarłym, stałem się jak stłuczone naczynie. Słyszę zarzuty wielu. Trwoga mnie otacza. Gdy zbierają się przeciwko mnie, naradzają się, by odebrać mi życie. Lecz ja zaufałem Tobie, PANIE, i mówię: Ty jesteś moim Bogiem.

Ps 38,12 Moi przyjaciele i bliscy opuścili mnie w chorobie, a moi najbliżsi stoją z daleka.

Ps 69,20-21 Ty znasz moją hańbę, wstyd i poniżenie; w Twojej mocy są wszyscy, co mnie znieważają. Jestem złamany na duchu i z sił opadłem. Czekałem na współczucie, lecz bezskutecznie, na pociechę, ale jej nie znalazłem.

Ps 88,9 Oddaliłeś ode mnie znajomych; czują do mnie odrazę. Jestem uwięziony i nie mam wyjścia.

Ps 118,6-8 PAN jest ze mną, więc się nie boję. Cóż może uczynić mi człowiek? PAN jest moim wspomożycielem, z góry spojrzę na mych nieprzyjaciół. Lepiej się schronić u PANA, niż ufać człowiekowi.