Grzech aniołów
Stary Testament
Iz 14,12 Jakże runąłeś aż z nieba, jaśniejąca gwiazdo, synu jutrzenki? Na ziemię cię powalono, zdobywco tylu narodów!
Nowy Testament
Mt 8,29 Zaczęli oni krzyczeć: „Co mamy z Tobą wspólnego, Synu Boży? Przyszedłeś tu przed czasem, aby nas dręczyć?".
Łk 10,18 Wtedy powiedział do nich: „Widziałem szatana spadającego z nieba jak błyskawica.
J 8,44 Waszym ojcem jest diabeł i chcecie pełnić jego zamiary. A on od początku był mordercą i nie kierował się prawdą, gdyż nie ma w nim prawdy. Gdy kłamie, mówi to ze swego wnętrza, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.
2P 2,4 Nawet upadłych aniołów Bóg nie oszczędził, lecz strącił w więzy mrocznej otchłani, aby tam czekali na sąd.
1J 3,8 Kto natomiast popełnia grzech, pochodzi od diabła, bo diabeł grzeszy od początku. Syn Boży ukazał się po to, aby zniszczyć dzieła diabła.
Jud 1,6 Aniołów, którzy nie ustrzegli swojej godności i opuścili własną siedzibę, uwięził On w ciemnościach na wieki, aż do wielkiego dnia sądu.
Ap 12,7 W niebie rozpętała się walka. Michał i jego aniołowie walczyli ze smokiem. Walczył też smok i jego aniołowie,
Ap 20,2-3 Chwycił on smoka, dawnego węża, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat. Gdy wrzucił go do otchłani, zamknął ją i położył na niej pieczęć, aby smok nie zwodził już narodów, aż upłynie tysiąc lat. Potem ma być na krótki czas wypuszczony.
Ap 20,10 Diabeł, który ich zwodził, został wrzucony do jeziora ognia i siarki, tam, gdzie jest bestia i fałszywy prorok. I będą dręczeni w dzień i w nocy na wieki wieków.